Maand: februari 2016

Geplaatst in Geen categorie

‘Geef maar een handje’

Gepost op door Aefke

Verlegen beschaefde peuter

Stel je voor. Je bent net aan het telefoneren, een blog schrijven of iets anders waar je je concentratie voor nodig hebt. Ineens tikt iemand op je schouder, roept van allerlei dingen die je niet meteen in de context kunt plaatsen en pakt je hand.

Ik zou dan denken: ‘WTF! Laat mijn hand los!’
Ik zou me omdraaien en geïrriteerd verder gaan met waar ik mee bezig was.

Afgelopen weekend was mijn peuter auto’s op een rij aan het zetten op de bank bij zijn opa. Er kwamen wildvreemde mensen binnen. Die mensen hielden van kinderen. Dat zag je zo. De bejaarde – superlieve – dame, wilde mijn zoon graag een hand geven.
‘Geef maar een handje! Toe maar hoor! Geef maar een handje!’
Mijn zoon wou dat niet. Hij draaide zich geïrriteerd om en ging verder met zijn file. Ze bleef nog even proberen, maar het was duidelijk dat mijn zoon daar het nut absoluut niet van in zag.

Vaak vinden we dat onbeschaefd, ongehoord en dat de moeder daar dan maar wat aan moet doen. Ik heb een poging gedaan, dat geef ik eerlijk toe.
‘Een high five dan?’probeerde ik.
Ook niet. Toen heb ik het gelaten.

Verlegen, sociaal angstig, high sensitive, nieuwetijdskind. ADD of autistisch.
Geef het maar een naam.
Dat hebben we gedaan. We hebben er destijds lang over nagedacht. We weten het zeker.

Hij heet Tijl.

 

Geplaatst in Geen categorie

Die man op zich. Die mis je niet.

Gepost op door Aefke

Beschaefd slapen

Laatst ving ik een gesprek op. Het waren beschaefde, vriendelijke vrouwen die met elkaar converseerden over het missen van hun man.

‘Nou ik dacht eerst… ik zal hem wel missen hoor. Ruim een week. Maar ik vind het heerlijk’.
‘Echt waar?’
De vrouw buigt zich even voorover en spreidt haar armen.
‘Heer-lijk’. Ze spreekt de twee lettergrepen nadrukkelijk uit.
‘Ik kan ’s avonds gewoon doen wat ik wil, zonder dat ik de hele tijd ergens naar moet kijken, of ergens iets over moet zeggen’.
De andere vrouw knikt. Zij vindt het waarschijnlijk ook heerlijk als haar man weg is.
‘En ik dacht altijd dat hij best netjes was. Maar nu hij er niet is, is het huis veel opgeruimder’.
‘O ja, die mannen maken er echt een bende van’.
‘En het slaapt ook zo lekker rustig’.
‘Maar ’s ochtends is het toch wel meer gedoe? Met de kinderen?’
‘Ja, dan zou het wel handig zijn als hij er zou zijn. Dan kun je het verdelen’.
Ze zwijgen even voor de slotconclusie komt.

‘Maar die man op zich… Nee. Die mis je niet’.