Van een vriendin kreeg ik laarzen. Peperdure, prachtige laarzen die haar door de zwangerschap te klein waren geworden.’Doe je die zomaar weg?’, schrok haar vriend.
‘Ja’, zei ze kort.
Inmiddels loop ik al lang op deze laarzen. Ik krijg complimenten van wildvreemden. Niet over mijn kwaliteiten of karakter. Nee, over de dure laarzen die ik van mijn vriendin kreeg.
Ik sta vaak in de schoenen van mijn vriendin. Soms waan ik me net zo sterk en krachtig. Stabiel en georganiseerd. Ik ken niemand die zoveel humor heeft als zij en zo krachtig is. Als ik haar laarzen draag, ben ik nog steeds Aefke. En dat is mooi. Het is fijn om mezelf te zijn. Maar het is net zo fijn om een vriendin te hebben zoals zij.
Niet dat ik verliefd op haar ben. Bent u gek zeg. Ik hou gewoon van haar.