Het DGN-dieët

Jonge kinderen zijn veel ongezonder dan hun ouders. Kinderen lopen bijvoorbeeld al snel het risico op een veel te hoog cholesterol of een torenhoge bloeddruk. Zo kopten de kranten gisteren. We zorgen steeds minder goed voor onszelf.Weet u wel hoe slecht dat is? En heeft u zelf enig idee hoe hoog uw cholesterol is?
Daarnaast was gisteren groot in het nieuws dat het wegbezuinigde bevolkingsonderzoek naar een erfelijk te hoog cholesterol weer op de politieke agenda moet. Mensen met die genetische afwijking weten niet dat ze een torenhoog cholesterol hebben. Zonder dat ze per se zakken chips en liters mayonaise naar binnen werken. Dat is gemeen en oneerlijk. En bovendien moet dat bevolkingsonderzoek terug, zodat mensen in elk geval wéten dat ze het hebben. 

Vroeger was alles beter. Zo zeggen de mensen vaak. De mensen kijken dan hoofdschuddend naar chips etende kinderen die met vette vingers op de iPad spelen. Vroeger was er nog geen iPad. Toen speelden we nog buiten. We hadden geen tablets en mobiele telefoon. Een zwart-wittelevisie hooguit. Geen wifi en bluetooth.
Vanochtend vroeg ik mijn grote liefde waarom hij dacht dat de mensen vroeger gezonder waren. Nu eten we immers chiazaad*, kokosvet en speltbrood. We passen de schijf van vijf aan en baden in gezondheidsadviezen en lifestylecoaches.
‘Vroeger waren er minder slechte dingen’, vond mijn liefde eenvoudig. ‘Mijn vader kreeg één koekje in de week en dat was het’.

Na de geboorte van mijn schatjes, ben ik nooit meer terug op mijn normale gewicht gekomen. Dit jaar wordt mijn kleinste schatje twee. Daarom heb ik bedacht dat het nu enorm klaar is met de glucosereserves op mijn buik en de kipfilets onder mijn armen. Dapper installeerde ik daarom vanmorgen de peperdure weegschaal die ik had gekocht. Deze confronteert me niet alleen met mijn gewicht, maar ook met mijn vetpercentage, BMI en visceraal vet.
‘O jee’, schrok ik. ‘Ik moet nu echt wat gaan doen. Ik zit qua BMI net op de vetrand, maar mijn vetpercentage…’
Er schoten diëten door mijn hoofd waarmee ik vandaag nog moest beginnen. Er moest even flink iets gebeuren.
‘Dat wist je toch’, zei mijn man terwijl hij de krant omsloeg. Hij haalde nog net zijn schouders niet op.

Om me heen zie ik veel mensen diëten. Veel mensen zijn niet eens te zwaar. Sterker: ze zijn prachtig. Slank, fit en mooi. En zoals altijd ga ik op het advies van mijn moeder af.
‘Aefke, doe maar gewoon normaal’.
Dat is namelijk het geheim van slanke mensen**. Doe Gewoon Normaal. Je kunt eten wat je wilt. Echt waar. Maar het ligt er ook wel een kléin beetje aan hoevéél je naar binnen werkt. En maak keuzes. Doe gewoon niet alles!
‘Als je wijn drinkt, neem dan niet óók een handje chips. Als je een keer een stukje taart neemt, drink er dan geen latte macchiato bij, maar gewone koffie. Doe Gewoon Normaal en met mate’.

Ik wil best een boek schrijven over het DGN-dieët. Dan geef ik mijn moeder een glanzende hoofdrol. Maar dan weet ik al wat ze zegt.
‘Aefke, doe maar gewoon normaal. Doe alles met mate. Dan komt het vanzelf goed’.
En laat ik dat nou eens het moeilijkste vinden dat er is. Als ik een glas chocolademelk heb gedronken, denk ik niet: ‘Lekker!’. Ik denk: ‘Shit! Maar ja. Nu kan er ook nog wel een Tony achteraan!’ Maar ik kom er wel. Ik ga een tijdje gewoon normaal proberen te doen. Mocht het echt niet lukken, kan ik altijd nog een tijdje alleen maar chiazaad gaan eten. Maar eerst even dit uitvogelen.

*’Chiazaad?’, schaterde mijn broertje ooit. ‘Ik bun gin vôgel!’
** Leuk!!