Geplaatst in De bestsellerbitch, Kinderboeken

Dwing kinderen om te lezen!

Ik kom ergens op terug. Bij iedereen die op een bepaald moment in mijn leven zei: ‘ik spreek jou later nog wel.’ Vaak heb ik namelijk een duidelijke mening. Ik ben een flapuit, impulsief. Geef het een naam. De mensen zeiden dan vaak: ‘ik spreek jou later nog wel.’Belachelijk vond ik dat. Want. Ik weet het zelf veel beter. Maar nu zeg ik het online. U had gelijk. Ik ben moeder én schrijver. Ik schreef ‘mijn moeder kookt soep van tafelpoten’ en wil nog meer kinderboeken schrijven. Natuurlijk wenste ik dat mijn kinderen zich als hongerige leesbeesten op mijn boek zouden storten. Of in ieder geval op andermans boeken. Dat gebeurde niet of nauwelijks. De jongens zijn fan van o.a. Gideon Samson en Selma Noort. Maar verder vind ik ze vooral in de tuin, bij de vijver en racend op hun fietsen door het park. Ik zette me af tegen leesbingo en verplichte tien minuten lezen met kookwekkers. Een schande vond ik het. Je moet kinderen niet dwingen, maar motiveren. Begeleiden en liefdevol literatuur blijven aanreiken. Omring het kleine grut met alle prachtige werken die er zijn en alles komt goed. Ik heb het geprobeerd. Soms lukte het even. Vaker niet. ‘We laten ze elke avond tien minuten verplicht lezen’, vond mijn man. Met pijn in mijn hart stemde ik toe. We dwongen ze. ‘Lezen. Nu. Kies maar wat je leuk vindt. Maar lees.’ Ik verwachtte protest en gedoe. In plaats daarvan was het ruim een kwartier oorverdovend stil boven. Op mijn kousenvoeten sloop ik naar boven. Ik wilde de magie niet verbreken. Mijn oudste keek op en zei: ‘Mag ik nog wat langer lezen mama?’ Mijn jongste vroeg: ‘Wil jij me nu verder Pinkeltje voorlezen?’ De Kinderboekenweek is voor mij nu al geslaagd. Met vlag en wimpel. Met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel las ik het laatste hoofdstuk uit Pinkeltje voor.

(Die laatste zin is fictie. Maar dat had u vast al gedacht. Dat is de dramaqueen in mij).

Geplaatst in De bestsellerbitch, Mijn moeder kookt soep van tafelpoten

Mijn moeder kookt soep van tafelpoten genomineerd voor Hotze de Roosprijs 2020

‘Elk jaar reikt Gemeente Zaanstad de Hotze de Roosprijs uit aan een kinderboekenschrijver die het jaar ervoor zijn of haar debuut heeft geschreven. Het is een belangrijke prijs, en genomineerd zijn is een hele eer!’

Ik ben inderdaad enorm vereerd dat Mijn moeder kookt soep van tafelpoten is genomineerd voor deze prachtige prijs!

De Zaanse Kinderjury bestaat uit leerlingen uit groep 6/7 van 16 basisscholen in de Zaanstreek. Deze leerlingen bepalen samen wat het beste kinderboek is van een debuterende schrijver. Dat doen zij door de boeken te lezen en daarna hun stem uit te brengen.

De deelnemende scholen ontvangen een leeskist met daarin alle genomineerde kinderboeken. De Zaanse leerlingen kunnen de boeken ook digitaal lezen op een tablet. Dat doen ze in Booqees, een bieb met honderden digitale kinderboeken. Hierin zijn tijdelijk ook de boeken voor de Zaanse Kinderjury opgenomen.

Wethouder Leny Vissers-Koopman van Gemeente Zaanstad: ‘Het is belangrijk dat kinderen veel en vaak lezen. Lezen is goed voor hun ontwikkeling; door regelmatig te lezen wordt hun fantasie geprikkeld en krijgen zij een grotere woordenschat.’

Bron: https://www.zaansekinderjury.nl

Geplaatst in De bestsellerbitch, Mijn moeder kookt soep van tafelpoten, Pieken en dalen

PERSBERICHT

De elfjarige Fiep groeit op met een bipolaire moeder
Mijn moeder kookt soep van tafelpoten verschijnt in november bij uitgeverij Kluitman

ALKMAAR – 22 november verschijnt bij uitgeverij Kluitman Mijn moeder kookt soep van tafelpoten, het nieuwe jeugdboek van schrijfster Aefke ten Hagen. Ze vertelt het verhaal van de elfjarige Fiep, die opgroeit met een moeder met een bipolaire stoornis.

AEFKE TEN HAGEN: ‘Ik schrijf dit min of meer uit eigen ervaringen. Ik ben zelf ook een bipolaire moeder en wil mijn kinderen hier in alle openheid mee opvoeden. Ik heb gemerkt dat er niet veel echte kinderboeken zijn over dit onderwerp. Een bipolaire stoornis is niet niks en niet alleen vervelend voor degene die het betreft, maar ook vooral voor zijn of haar omgeving.’

Met het boek wil Aefke het onderwerp bespreekbaar maken voor kinderen en ouders die hiermee worstelen.

MIJN MOEDER KOOKT SOEP VAN TAFELPOTEN
De elfjarige Fiep heeft het er maar moeilijk mee. Terwijl er in haar eigen leven allerlei spannends gebeurt – ze wordt voor het eerst verliefd, op Mats, en ontdekt haar passie voor gitaarspelen – maakt ze zich ook zorgen over wat er thuis aan de hand is. Fieps moeder heeft een bipolaire stoornis en brengt haar de ene dag huppelend naar school in een elfenjurk en is op andere momenten juist erg verdrietig. Dit maakt het leven voor Fiep heel ingewikkeld. Ze vindt het moeilijk om aan haar beste vriendin uit te leggen wat er speelt en Mats durft ze niet mee naar huis te nemen. Wat als haar moeder weer raar gaat doen? Dan komt Fiep erachter dat een bipolaire stoornis erfelijk kan zijn. Ook dat nog! Waarom kan haar leven niet gewoon normaal zijn?

AEFKE TEN HAGEN
Aefke Ten Hagen debuteerde in 2010 met de roman In naam van mijn vader, over een vader en dochter met een bipolaire stoornis. In datzelfde jaar kwam onder pseudoniem het boek Koosje uit, over haar eigen ervaringen met een bipolaire stoornis, en later verscheen Tijdens kantooruren, een boek over een pathologisch leugenaar op de werkvloer. Ze schreef ook diverse korte verhalen die in de prijzen vielen en verfilmd zijn (NCRV). Op dit moment werkt Aefke als communicatieadviseur bij een instelling voor Geestelijke Gezondheidszorg.

IRIS BOTER
Iris Boter heeft als illustrator én schrijver al aan meer dan 140 boeken gewerkt. Haar tekenstijl is vrolijk en grappig, maar soms ook met een serieuze ondertoon. Iris vindt illustreren geweldig en ook belangrijk omdat het een extra laag aan een verhaal toevoegt.

Mijn moeder kookt soep van tafelpoten | Aefke ten Hagen | € 14,99 | 160 pagina’s | verschijnt in november |Kluitman | isbn 978 90 206 2486 1


Bijlagen

Neem voor meer informatie of een interview met de auteur contact op met Laura Vogel van uitgeverij Kluitman via laura@kluitman.nl of 072 52 75 073.


Geplaatst in De bestsellerbitch, Kinderboeken, Mijn moeder kookt soep van tafelpoten

Hou je KOPP, kind!

Binnenkort ligt mijn eerste kinderboek in de winkels. Het boek gaat over Fiep. Fiep is een meisje van twaalf jaar, met een leuk leven. Fiep speelt gitaar, ze heeft een kat die Kachel heet en gaat gauw naar de middelbare school. Maar Fiep heeft het af en toe niet echt makkelijk. Haar moeder is bipolair.

Fiep is een KOPP-kind. Een kind van een ouder met Psychiatrische Problemen. Ik ben een KOPP-kind en heb er zelf twee. Vroeger ging het toch wel een klein beetje anders met die KOPP-kinderen. Toen moesten kinderen toch wel wat vaker hun KOPP houden en de vuile was binnen houden.

Ik pleit voor het buiten hangen van de vuile was. Laat anderen jouw vuile was maar zien, misschien kunnen ze je helpen de was schoon te krijgen en glad te strijken. Bovendien zien we zo dat het niet overal rozengeur en maneschijn is. Overal is gezeik. Misschien heb jij als kind wel een ouder gehad die verslaafd was aan alcohol, kom je uit een gebroken gezin, of heb je een broer die aan zware depressies lijdt.

Ik zou zeggen: hou je KOPP niet kind. Laat je horen. Kind zijn van een ouder met psychiatrische problemen is niet alleen maar leuk. Want laten we eerlijk zijn. Soms vinden mijn kinderen het best grappig. Ze mogen op de bank springen, hutten bouwen en af en toe mogen ze een ijsje kiezen, zo groot als ze willen. ‘Nou, dat doe ik anders ook wel eens’, hoor ik u denken. Maar er zijn ook momenten dat ik vergeet te koken omdat we zo leuk aan het verkleden zijn. Dat mijn oudste ineens klaagt dat hij zo’n honger heeft, omdat ik ben vergeten te koken. Dat mama de soep laat aanbranden en dat ze dan een boterham mogen met een berg hagelslag. Dat ze zomaar iets mogen uitkiezen in de speelgoedwinkel. Dat we ineens naar de dierentuin gaan. Gewoon, omdat het kan. En dat diezelfde moeder twee jaar terug niet vooruit te branden was vanwege een zware depressie, extreme angst en de hoop op herstel compleet was verloren.

Een depressie is geen rozengeur en maneschijn. Het is niet interessant, intellectueel of diepzinnig. Je komt er niet altijd per se sterker uit. Anti-depressiva helpen soms, maar het zorgt ook voor extra kilo’s, extreme vermoeidheid en een algeheel gevoel van burgerlijke saaiheid.

Maar het gaat nu even niet om mij, het gaat niet om u en zeker niet om de mensen die denken dat psychiatrische ziekten slechts bij de zwakkeren van de samenleving horen. Het gaat even om de kinderen. Kinderen die vooral even niet hun KOPP moeten houden. Dus kinderen: praat erover. Zoek iemand die je vertrouwt. Het ligt niet aan jou, dus laat je vooral niet gek maken.

Geplaatst in De bestsellerbitch

Vakantie boeken en vakantieboeken

De mensen vragen mij vaak of ik nog tips heb. Ze zoeken mij niet op voor tips voor mooie vakanties, schoonmaakweetjes of opvoedingsadviezen. De mensen willen van mij weten welke boeken er mee moeten op vakantie.

Ik geef u mijn vakantie top 3. Let wel. De boeken staan in willekeurige volgorde. Ik kan gewoon niet kiezen. Ik geef ook geen sterren of andere kwantitatieve scores. Ik geef u gewoon drie mooie boeken mee.

Kippencollectief Echte barkeepers heten Henk Land van liefde Mireille van Hout

Het kippencollectief
Een boek dat je tijdens je reis in het vliegtuig of in een middag op het strand zonder veel moeite uitleest. Kakelvers van de pers: het kippencollectief. Hardop lachen mag en een glimlach is gegarandeerd.

Echte barkeepers heten Henk
Ik ben fan van Marja West. Uitgeteld (oeps… stiekem een vierde boek) was echt té grappig en bijzonder. Henk is een totaal ander boek. Het is een thriller waarbij je soms hardop in de lach schiet. En inmiddels weet ik: Oost, West, West Best.

Ibiza land van liefde
Na dit boek houd je niet alleen van Ibiza, maar ook van de schrijfster. Mireille van Hout schrijft zo mooi, zo zorgvuldig. Een boek om van te houden en mee te nemen in je vakantiekoffer.

Geplaatst in De bestsellerbitch

De bestsellerbitch

Aefke ten Hagen en Casper

‘Wat is jouw wens voor 2016?’ vroeg iemand.
‘Een bestseller schrijven’, zei ik.
‘Een bestseller? Waarom niet gewoon een goed boek?’
‘Omdat het fijn is om een bestseller te schrijven’.
‘Tsssk. Wat een HeleenvanRoyen-antwoord’, vond diegene.
Nou en. Dacht ik. Ik ben dol op Heleen. En liever een bestsellerbitch dan niet.

Elke schrijver wil het. Gevierd en gelezen worden. En daarom roep ik, Aefke ten Hagen, 2016 uit tot het jaar van het boek. 

Ik wens u allen veel leesplezier en boekengeluk toe. Voor 2016 en alle jaren daarna.