In het winkelcentrum bij ons in de wijk was al een tijd een campagne gaande. Als je iets bij een plaatselijke ondernemer kocht, kreeg je een kraslot. Op internet moest je dan een code invullen en dan kon je een elektrische fiets winnen. En ik win echt nooit iets.
Inmiddels weet ik natuurlijk wel wat ik ermee ga doen.
Heel hard naar Leidsche Rijn fietsen. De brug op. En weer terug. En dat dan een paar keer op een dag. Want ja, mijn baan bij Lister is zo dichtbij. Als ik één keer trap, ben ik er al voorbij.
Ik ben erg blij met de fiets. Dat ik zomaar zo’n mooi cadeau krijg. Mijn moeder zou zeggen: ‘Dat is eigenlijk te gek’. Ze zei ook nog: ‘Die fiets mag ie niet buut’n zett’n. Den wörd ow zo gestoln’.
Verder was ze ook blij hoor. Die moeder van mij.